Gıda intoleransı diye bir kavram girdi hayatımıza.. gerçi kendimiz kaşındık, meraktan çatladık, iş biraz sağlıkla da ilgili olunca kayıtsız kalamayıp bir türlü toleranslı olamadağımız, meğerse arkamızdan kuyumuzu kazan bize zarar veren besinleri tespit ettirdik. hepsi iyi hoş da bunlardan biri maya olunca işler baya bi karıştı diyebilirim. ekmeksiz durabilirim ama peynir,yoğurt,zeytin,turşusuz bir hayat çok sıkıcı olmaz mı? bardağın dolu tarafı; yumurtayla aramızın her türlü iyi olmasına deliler gibi sevindim. babamızın tolerans derecesi epey yüksek çıkınca iş başa düştü ve her öğün yiyebileceği mayasız bir ekmek yaptık. sünger gibi yumuşak değil, fırın gibi kokmuyor ama yine de fena sayılmaz. herşey babamız için...
malzemeler:
- 2 bardak beyaz un ve 2 kaşık un
- 2 bardak tam buğday yada kepekli un ve 2 kaşık daha
- 2 tatlı kaşığı kabartma tozu
- 1 tatlı kaşığı karbonat
- 2 tatlı kaşığı şeker
- 1 tatlı kaşığı tuz
- 1 yumurta (tercihen)
- 2 bardaktan 2 parmak az süt
yapılışı:
tüm kuru malzemeler karıştırılır. sütle çırpılmış yumurta eklenerek çok sert olmayan bir hamur elde edilir. en fazla 5cm kalınlığında istenilen şekil verilir. 200 derece fırında kek kalıbında 30-40 dakika pişirilir. fırından alınca üzerine su serpilip kurumaması için bezle sarılarak soğutulur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder